Pursuit of Happiness

نقد و بررسی فیلم 

  در جستجوی (به دنبال) خوشبختی  The Pursuit of Happiness

در جستجوی خوشبختی از زاویه متفاوتی به یک خانواده آمریکایی و در کل , به جامعه آمریکا نگاه میکنه .

تقابل شدید غنی وفقیر به خوبی توی کار نشون داده میشه و  انتخاب ویل اسمیت و  توامان انتخاب پسر واقعی خودش برای نقش فرزند، انتخابهای درست و بجایی بوده و در طول فیلم احساسات پدر به پسر و برعکس خیلی باورپذیر و ملموسه .

 فقر و رنجی که توی قسمت اعظم فیلم نشون داده میشه علی رغم تلخ بودن به شدت تاثیرگذار در اومده و به راحتی روی مخاطب تاثیر میذاره و بیننده با شخصیتها همزادپنداری و فضای فیلم رو باور میکنه .

 نکته مهم اینه که کریس گاردنرآدمی نیست که صرفا تمام روز غصه نداشتهاش رو بخوره بلکه علی رغم فقر بسیاری که توی فیلم براش رخ می ده، این حس پشتکارش اثر رو متفاوت و به شدت به خاطر ساخت خوب فیلم و همچنین بازی به نوعی زیرپوستی ویل اسمیت حتی دوست داشتنی هم نشون می ده  .

توی فیلم چند جا به نقش خدا توی زندگی به زیبایی اشاره میشه مثل اون داستانی که پسر برای پدرش تعریف میکنه ( مردی که داشته غرق میشده .... ) و یا اون شعری که توی اون خونه های رایگان به صورت دسته جمعی خونده میشد (  خدایا نمی خواهم کوه رو جابه جا کنی ،  به من توان بالا رفتن از اون رو بده ....) اما حضور خدا در راه موفقیت و یا در کل ، در زندگی کریس گاردنر دیده نمیشه .

البته زمان 110 دقیقه ای کمی طولانی به نظر می رسه ؛  با این حال فیلم از ریتم مناسبی هم برخورداره. اگرچه از زاویه ی دیگه هم باید فیلم رو دید ؛ درسته که کریس گاردنر تونست با تلاش و پشتکار و تحمل اون همه سختی به خوشبختی برسه اما اون یه انسان عادی نبود ؛ اون یه نابغه بود اگر چه این موضوع توی فیلم در مسیر موفقیتش خیلی تاکیدشده نیست .        

این نکته رو هم توی وبلاگ  all4movie.blogfaدیدم که خیلی خوب گفته و نمی دونم مطلبش کپی بود یا خودش نوشته بود و تحلیل خودم رو از اون می نویسم:

" نکته خیلی مهمی که باعث شده این فیلم ، کاره قشنگ و متفاوتی باشه نوع نگاه فیلمنامه نویسه یعنی ما در ابتدا خوشبختی رو نمی بینیم و در پایان هم ، رسیدن به خوشبختی رو در حد چند جمله روی صفحه خلاصه می کنه و به نوعی از نزدیک بدبختی شروع می شه تا نزدیک خوشبختی و به همین دلیل اسم این فیلم به دنبال خوشبختیه . "