Seeking a Friend for the End of the World

لطفا این دمِ آخری ، یه کم جدی باشید ...!

نقد و بررسی فیلم

در جستجوی دوستی برای پایان دنیا ( آخرالزمان )

Seeking a ّFriend for the End of the World

در جستجوی دوستی برای پایان دنیا ( آخرالزمان ) بی شک تلخ ترین کمدی ساله و بیشتر از اونکه یه کمدی خنده دار باشه ، رگه های کمدی داره چراکه در واقع فیلمی درامه که قراره بر ارزش های عشق و وفاداری تاکید کنه .

در جستجوی دوستی برای پایان دنیا که یکی از طولانی ترین عناوین سال رو داره یه فیلم آخرالزمانی خوبه ، در واقع اگر چه یه سری کلیشه ها هم هست اما فیلمساز نگاه شخصی خودش به هفته های آخر دنیا رو به خوبی به تصویر کشیده اما به عنوان یه اثر کمدی مسئله مهمی داره که شاید برای برخی مخاطب ها ایراد جدی باشه و برای برخی مخاطب ها حسن و نقطه قوت اما من هر دو رو ترجیح می دم .

یه سری شوخی هایی در جریان فیلم موجوده مثل صحبتهای پِنی ( کِیرا نایتلی ) با افسر پلیس زمانی که ماشینشون رو متوقف کرده که کاملا هم مخصوص این فیلمه اما به دلیل فضای تلخ و نابودی حاکم بر محیط فیلم و خسته و دلزده بودن کاراکترها از بقیه انسانها ، تقریبا تمام شوخی های اندک فیلم ، چه اونها که تر وتازن و چه اونها خیلی کارایی خاصی پیدا نمی کنن مثل اسم سگ پیدا شده و یا نشون دادن انواع و اقسام ماشین های مینی در حیاط خونه اِسپَک ((( دوست سابق و سیاه پوست پنی ) ، نمی تونن تجربه مفرحی برای دوستداران کمدی ایجاد کنن .

پِنی کاراکتریه که به همون اندازه که می خنده و شادی می کنه ، گریه و زاری می کنه و انصافا هم کیرا نایتلی بازی خوبی به نمایش گذاشته ، داج هم با بازی استیو کَرِل کاراکتریه که تو کارهای کمدی ، کمتر دیده شده ؛ معمولا تو آثار کمدی اخیر ، دو ویژگی حماقت و غیراخلاقی بودن به وفور تو کاراکترها وجود داره اما داج کاراکتر قابل تاملیه و کرل توی بازیش یه حس سادگی و صمیمیت خاصی رو حفظ کرده که باعث شده بازهم برعکس بیشتر کمدی ها ، خیلی تحرک و شلوغ کاری توی فیلم نباشه؛ در واقع کاراکترها دارن با هم سفری طولانی رو تجربه می کنن اما مهم ترین بخش های این دو نفر ، نه در حال شوخی و خنده و انجام کارهای عجیب و غریب بلکه صحبت هاشون در مورد همدیگه و زندگی و در اواخر فیلم ، به لذت در کنار هم بودن می گذره .

  به عنوان نکته ی پایانی باید دوباره بگم که در جستجوی دوستی برای پایان دنیا اگر چه خیلی عمیق نیست اما درامی قابل تامله که می تونه مخاطبش رو سرگرم کنه ولی جای چندانی برای خنده نداره .