فیلم پس از اینجا یا با ترجمه بهتر آخرت , خط ساده ای رو دنبال می کنه و ایستوود سعی نکرده فیلم عجیب غریبی بسازه یا نماهای متفاوت و غیرمعمولی رو بگیره . شخصیت ها همه انسان های معمولی و باورپذیرن البته به جز جورج که اون هم صرفا نیروی متفاوتی داره وگرنه او هم توقع زیادی از زندگی نداره . فیلم با این که 120 دقیقست و هیجان خاصی هم نداره اما خوب پیش می ره و از ریتم نمی افته .
این فیلم در بخش جلوه های بصری نامزد اسکار هم شد که این جلوه های بصری , صرفا حدود چند دقیقه از فصل ابتدایی فیلم رو شامل می شه و کاملا کارکرد داستانی و مفهومی در جهت فیلم داره و انصافا هم از لحاظ کیفیت بصری و اجرا خوب کار شده . ایفای نقش ها کاملا باورپذیرن و حتی شخصیتهای فرعی هم کارکرد درست و هدفمندی دارن ؛ البته صحبت های فیلم در مورد برزخ و مرگ خیلی خاص یا تاثیرگذار برای من نبود و شاید برای خود آمریکایی ها و یا اروپایی ها مفید باشه یعنی آنچنان دیالوگهای خاصی در این زمینه نداره ؛ با این حال سه قصه رو با محوریت مرگ به خوبی به هم ربط میده و جایگاه مرگ در زندگی این سه شخصیت کاملا با هم متفاوته و همین کار رو جذابتر می کنه , البته رسیدن اون دو کاراکتر به هم در پایان فیلم کمی تحمیلی بود .
در کل آخرت فوق العاده نیست اما اثر با ارزش و شریفیه ؛ در واقع با اینکه این فیلم ، بعد از Changeling و Gran Torino سومین فیلمیه که از ایستوود میبینم اما چیزی که در این آثار مشترکه ، حس خوبی است که به مخاطب انتقال می دن ؛ چیزی که ایستوود خیلی توش وارده و نکته مهم تر اینه که مخاطب از دیدن فیلم راضیه.