Cars 2 ماشین ها 2

نقد و بررسی فیلم

Cars 2 ماشین ها 

والت دیزنی و پیکسار شرکتهایی هستند که جز مورد خاص و بسیار موفق سه گانه ی رو به چهار گانه ی داستان اسباب بازی ، تا به حال دست به ادامه ی هیچ کدوم از کاراشون نزدن .

قسمت اول ماشین ها  ) مخصوصا با اون دوبله )  بی نظیر بود  و یکی از بهترین فیلمهای انیمیشنی  هستشکه تا به حال دیدم ؛  چراکه در کنار ویژکی های مثبت فراوان مثل شخصیت پردازی های مناسب و همچنین تیپ سازی های جذاب ، هیجان سکانس های مسابقات  ، لحظات کمدی متعدد و جذابش  ، به لحاظ ویژگی های دراماتیک ،  انیمیشنی  تاثیرگذار بود و نکته اخلاقی اش رو به طوری کاملا ملموس و به دور از هرگونه شعارزدگی به نمایش گذاشت و  هیچ وقت نمی تونم اون سکانس دقایق پایانی فیلم ( نبردن جام به خاطر کمک به سلطان)  رو فراموش کنم ؛ خارق العاده بود .

انتظارمی رفت که قسمت 2 ماشین ها، اثر خوبی باشه  ولی ماشین ها 1 انقدر اثر قشنگی بود که  می شد حدس زد ، این قسمت نمی تونه  در سطح قسمت اول باشه چه برسه که خیلی از انتظارات رو برآورده نکرد البته قسمت دوم ماشینها در هر صورت کاریه که ارزش تماشا کردن رو داره  .

طرح داستان باز هم در این شماره از جان لستر( کارگردان )  بود و حتما بیشترین ایراد رو به خود اون باید گرفت و کلا عوامل به جای بسط دادن داستان لایتینگ مک کوئین ، شاید از این بابت که این کاراکتر جذاب و دوست داشتنی رو در قسمت قبل به طور کامل معرفی کردند ؛ در این قسمت به حاشیه بردنش و در حد یه ماشین مسابقه صرف و به دور از جذابیت و ابهت قبلش تبدیل کردن و اتفاقا یکی از مهمترین ضعف های اساسی این فیلم همینه  و به قول جیمز براردینلی ( منتقد آمریکایی ) که گفته بود : این فیلم ، فیلم او نیست .

در عوض به طرزی عجیب " میتر یا ماتر "  ( دوست یدک کشش ) به عنوان کاراکتر اصلی فیلم درمیاد و تمامی قضایای فیلم به نوعی حول و حوش این کاراکتر اتفاق میفته و عوامل کار  با تاکید بر شوخی هاش سعی کردن یه کاره مفرح بسازن که یه جاهایی زیاده روی کردن و کلا بهتر بود این کاراکتر در حد همون نقش مکمل باقی می موند و نقش اصلی شدنش به نوعی تحمیلی و باعث افت جذابیت این کاراکتر و در کل پایین اومدن سطح فیلم شده .  البته نتیجه گیری و تیزهوشی پایانیش من رو یاد کاراکتر جذاب" کلوزو " در فیلم پلنگ صورتی انداخت که کمدی خوبی بود.

( جالبه که وقتی در سایت IMDB به صدا پیشگان ماشین ها 1 نگاه کنید اول مک کوئین رو نوشته و بعد در رتبه های پایین تر ماتر ه ؛ اما حالا وقتی نگاهی به همین بخش در ماشین ها 2 بندازید ، ماتر نفر اوله و بعد مک کوئین (

در این قسمت مک کوئین یه رقیب با لهجه قشنگ ایتالیایی هم پیدا کرده و چون خود مک کوئین کاراکتر جدی نیست بالطبع کاراکتر فرانچسکو برنولی هم علی رغم این که یه کمک های نصفه و نیمه ای در لحظاتی به فیلم می کنه اما اصلا کاراکتر جدی نشده ؛ البته چون داستان دوم اثر با کاراکترهای جدیدش از داستان مک کوئین جدی تره ، نمی شد انتظار بیشتری از این کاراکتر داشت .

چندین کاراکتر دیگه هم به این قسمت وارد شدن که به دلیل تبحر جان لستر خوب دراومدن که بهترینشون فین مک میسلـه )جاسوس جیمز باندی ) . تقریبا کل بخش هیجان فیلم به این کاراکتر و کارهایی که می کنه مدیونه و به خوبی این صحنه ها طراحی شده مخصوصا کارهای جالب جیمز باندگونش که مطمئنا هر مخاطبی مخصوصا بچه ها رو حسابی به وجد میاره .

در کل به جای تقسیم شوخی ها بین کاراکتر ها ، بیشتر بار کمدی برای ماتر ه و کارهایی که می کنه و صحنه های هیجانی برای مک میسل .

در این قسمت یه داستان جاسوسی با جنبه های سیاسی به فیلم اضافه شده که مطمئنا نه برای مخاطب کم سن و سال جذابه و نه قابل درک ؛ البته ذات این داستان تا حدی برای مخاطب بزرگسال جالبه ولی نکته مهم اینه که اصلا این داستان ، ربطی به قصه مک کوئین نداره و با یه سری ترفند به هم ربط داده شده .

برعکس فیلمهای دنباله ای که در ادامشون ، دوباره همون کاراکترهای قبلی در نقش های اصلی هستن و تعدادی کاراکتر جدید بهشون اضافه می شه ، این اتفاق در مورد بیشتر کاراکترهای این فیلم به صورت  برعکس افتاده مثلا کارکتر " سالی " که در قسمت قبل مهم بود و معشوقه مک کویین هم هست در این قسمت کاملا محوه و جز در یکی دو تا سکانس ابتدایی و انتهایی اصلا دیده نمی شه و در عوض کاراکتر هالی شیفت ول (ماشین بنفش زیبا) کاراکتر مونث مهم فیلم شده  .

تاکید فیلم بر نشون دادن جذابیت های کشورهای مختلف جهان ، باعث جذابیت های  بصری تصویر شده که کارگردان با هوشمندی در سکانسهای آغازین نشون دادن این شهرها، شوخی های تصویری خوب و ظریفی هم قرار داده اما وجود این تعدد لوکیشنها کمکی به روند داستان فیلم نکرده و بیشتر در عدم افتادن ریتم موثر بوده .

مشکل مهم دیگه ماشینها 2 که اون رو پایینتر از محصولات معمول دیزنی – پیکسار میاره بحث درامه .  تو این سالها تو کارتونهای این دو شرکت ، درام یه بخش مهم بوده و هست ؛ کلا جزء بخشهای مهم انیمیشنهای موفقه که بتونه به اندازه ، در دل شوخی ها و هیجان کمی مخاطب رو تحت تاثیر عاطفی قرار بده و به فکر بندازش اما چون ماشین ها 2علی رغم جذاب و تا حدی سرگرم کننده بودن ، خالی از مسائل عمیق بقیه آثاره این دو شرکته ، روی این بخش کار نشده .

به لحاظ طراحی پیکسار باز هم عالی عمل کرده و کیفیت ساخت ماشینها 2 از نظر بصری جای بحثی نداره و فقط باید لذت برد .

در مورد فروش و بودجه ساخت هم باید بگم ، قسمت اول با بودجه 120 میلیون دلاری ساخته شد و تقریبا 455 میلیون دلار درآمد داشت و این قسمت با یه افزایش بودجه ی 80 میلیون دلاری ساخته شده  و نزدیک به 550 میلیون دلار فروش کرد .

ماشین ها 2 در مجموع به ویژه در مقایسه با قسمت اول و برای شرکتی مانند پیکسار فیلم خوب و موفقی نیست و اکثر بازخوردها هم متوسط و منفی بوده اما به شخصه به عنوان یکی از طرفداران این ژانر ، مطمئنم افرادی که قسمت قبل رو دیدن حتما این قسمت رو از دست نخواهند داد

در پایان ، ماشین ها 1  اثر فوق العاده ای بود اگر چه رقابت رو به پاهای شاد باخت و انصافا انتخاب درستی هم بود (پاهای شاد کارتون محبوب منه )  . پاهای شاد 2 اکران شد و علی رغم قدرت و جذابیت فوق العاده در بخش بصری اما چندان مورد توجه مخاطبین و منتقدین قرار نگرفت  ، پس بی شک رقابت برای کسب اسکار فقط بین پاندای کونگفو کار 2  و رنگو خواهد بود .

 به قول مک کوئین Ka-Ciao