Transformers 3

زمانی که ترنسفورمرز 1 در سال 2007 اکران شد ، مورد توجه علاقه مندان ژانر اکشن و علمی – تخیلی قرار گرفت البته نه به دلیل داستان و کاراکترهای خوب بلکه به جهت تحقق رویاهای خیلی ها و جلوه های بصری که مرز بین واقعیت و تخیل رو خیلی کمتر از قبل کرده بود و صد البته اکشن خوب ؛ اگر چه نتونست در اون سال اسکار جلوهای بصری رو ببره .

شماره دوم به نوعی تکرار دیده شده ها بود و ملغمه ای بود از جلوه های بصری و بازهم جلوه های بصری و اگر چه روی اکشن هاش خیلی کار شده بود اما به دلیل شلوغ بودن الکی تصاویر و داستانی که در سایه جلوه های کامپیوتری محو شده بود و علی رغم فروشی بالاتر از قست اول ، بیشتر علاقه مندان این فیلم رو ناراضی کرد .

مایکل بی در قسمت سوم خیلی سعی کرده تا تعادل رو حفظ کنه و اگر چه زمان فیلم چیزی حدود 140 دقیقست اما ترنسفورمرز 3 در بین کارهای اکشن امسال جزء فیلمهای خوب و قابل دفاع تره و همون طورکه میدونید فروش سرسام آور 1 میلیارد و 114 میلیون دلاری دلیل همین ادعاست و می شه به این سیل مخاطبین با توجه به جذابیت های فیلم حق داد که به دیدن این فیلم رفتن .

این نکته رو هم باید بدونید که مدیر فیلمبرداری این فیلم هم آقای امیر مکری هستن که ترنسفورمرز 3 بعد از پسران بد 2 ، دومین همکاری ایشون با این کارگردانه و الحق والانصاف فیلمبرداری خیلی خوبی رو هم انجام داده و فعلا هم در حال کمک به کارگردان فیلم ضد ایرانی 300 یعنی زک اسنایدر در نسخه جدید سوپرمن هستن .

همون طور که گفتم زمان فیلم به خاطر شرح کامل ِداستان طولانیه . اگه نقدهای این فیلم رو خونده باشید می دونید که داستان این قسمت ، مربوط به حادثه ای واقعیه که مایکل بی ، هم اون داستان رو جعل کرده و هم یه پول حسابی برای شرکت پارامونت به ارمغان آورده . البته این نکته رو باید در نظر گرفت که با جلورفتن داستان ، میزان منطق اثر هم کمتر می شه مثلا به کاراکتر صاحب نمایشگاه نگاه کنید اصلا تعصبش روی رباتها و سیارشون از خود اونها بیشتره و حتی در دقایق پایانی که اوضاع به هم ریخته باز هم تلاش می کنه تا عملیات انتقال مختل نشه و یا دو سه تا دیالوگ کارلی به مگاترون و تغییردادن نظرش و ...... .

تو این قسمت از مگان فاکس استفاده نشده و بازیگر جدیدی ( رزی هانتینگتون وایتلی )  به این فیلم آورده شده تا باعث جذابیت فیلم بشه چون دیگه مخاطبین مگان فاکس رو قبلا به اندازه کافی دیدن! و این نکته مخصوصا در نوع ورود اولیه این کاراکتر ( کارلی ) در ابتدای فیلم و اون حرکت دوربین کاملا مشهوده . البته حضور او در این فیلم اصلا به نحوی نیست که برعکس بعضی بازیگرها بخواد مثلا ره صد ساله رو یک شبه بره ؛ نه در اون حده و نه مطمئنا تهیه کنندگان همچین قصدی داشتن .

مثل قسمت های قبلی یه جاهایی پلان های فیلم پره از جلوه های کامپیوتری اما باعث دلزدگی نشده و همون طور که گفتم مخصوصا با نماهای خوب مکری ، فیلم در یک تعادل خیلی بهتر نسبت به شماره قبل به سر می بره .

البته به دلیل وجود تعدد داستان ها و ورود یک کارکتر روبات جدید ، آپتیموس پرایم در طول این قسمت آنچنان هم کاراکتر تاثیرگذاری نیست یعنی بجز نبرد پایانی در بیشتر قسمت های فیلم فقط حضور نصفه و نیمه ای داره .

حتی بدترین فیلمهای اکشن و تخیلی در شماره های بعدیشون مطمئنا از یه جنبه پیشرفت می کنن و اون هم چیزی جز جلوه های ویژه کامپیوتری نیست . تک تک ربات ها پر از جزئیاتن ؛ یا مثلا به ربات پیچشی و خراب کردن ساختمان و نبرد اپتیموس با اون رو با دقت بیشتری نگاه کنید ، جزئیات تصویر دیوانه کنندست . به عنوان نمونه ، یکی از اعضای بخش جلوه های بصری در پشت صحنه قسمت دوم می گفت اگه قرار باشه ربات غول آسا ی مکشی پایان فیلم رو حتی با سریعترین کامپیوتر شخصی پردازش کنید ، حدود 3 سال طول می کشه .

همچون قسمت اول (از جزئیات قسمت دوم اطلاع ندارم) در این قسمت هم ترنسفورمرز گوشه چشمی به ایران داره . در شماره اول در یکی از سکانس ها که در حال بررسی اون صدا ها بودن ، یکی از کاراکترها گفت : شاید کارِ ایرانی هاست و در جواب اون یکی گفت : نه ایرانی ها ، همچین ادواتی ندارن . در این شماره ، در یکی از سکانس ها یه منطقه سری رو نشون می ده که در گوشه تصویر می نویسه خاورمیانه –بخش هسته ایِ غیرقانونی و بعد کاراکترهایی که خوشبختانه حداقل شبیه کاراکترهای ساده انگارانه قبلی نیستن و با ظاهری شبیه به سربازان آمریکایی چند کلمه فارسی صحبت می کنن و در عین حال در همون لحظه ماشینی رو نشون می ده که روی اون پرچم ایران به صورت برعکس نصب شده و بعد به این گروه حمله می کنه و هدفِ این گروه که از آپتیموس پرایم هان ، ایجاد صلح در جهانه . ( البته ذکر این نکته لازمه که حتی خود منتقدین غربی هم به این کار واکنش منفی نشون دادن واون رو حرکت ساده انگارانه ای دونستن)

توضیح مفصلی در مورد جزئیات اکشن فیلم نمی دم اما به عنوان چند نمونه ، صحنه درگیری در اتوبان و اون کارهای جالب ربات زردرنگ (سم) فوق العاده بود (اشاره به اون صحنه پرش اسلوموشن شده و دوباره تبدیل شدنش به ماشین) و یا ربات پیچشی و حمله به اون ساختمان غول پیکر .

در کل یه فیلم ترنسفورمرزی جذاب ، برعکس نظرات منتقدان که از واژه هایی مثل آشغال و یا یکی از بدترین تجربه های سینمایی استفاده کردند . البته با توجه به پایان فیلم ، به نوعی پرونده این روبات ها هم بسته شد .